Red Rider site

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi RedRider z miasteczka Poznań. Mam przejechane 12028.20 kilometrów w tym 3362.83 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 24.13 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(10)

Moje rowery

Treningowy 4865 km

Trenażer 1143 km

Zielony Szerszeń 1898 km

Kuba :-) 3092 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Dane wyjazdu:

72.00 km 0.00 km teren

02:54 h 24.83 km/h:

Maks. pr.:56.00 km/h

Temperatura:15.0

HR max:191 ( 96%)

HR avg:171 ( 86%)

Podjazdy: m

Kalorie: 2100 kcal

Rower:Kuba :-)

Każdy maraton to rozrachunek z przygotowaniami.

Niedziela, 21 kwietnia 2013 · dodano: 21.04.2013 | Komentarze 0

Dolsk - pierwszy maraton sezonu. Potraktowany raczej jako weryfikacja przygotowań, wyjazd z ekipą dla dobrej zabawy i wrzucenia organizmu na wysokie obroty. Szaleć nie było co: ani punktów zbierać nie trzeba, ani z kim ścigać się na poważnie nie było bo obsada czołówki była tak mocna.

Nasza stałą poznańska ekipa zabrała się z rana busem Rafała, a to zawsze jest fajna przejażdżka. Na miejscu trochę zimno ale na szczęście pojechanie na krótko było dobrym wyjściem.

Na starcie licznie stawiła się moja ekipa teamowa z Politechniki Wrocławskiej, jednak tylko Tomek Pohorecki zdecydował się start w MEGA. Reszta z uwagi na nastawienie w sezonie na XC wybrała maratonowe MINI.

Z Tomkiem umawialiśmy się na przynajmniej z założenia na wspólną jazdę i zmiany, ale start honorowy szybko zweryfikował ten plan rozdzielając nas na znaczną odległość w peletonie. Po starcie widziałem tylko jak Tomek ostro poszedł do przodu pod pierwszy podjazd i tyle go widziałem.

Cóż, zatem ruszyłem na poszukiwania przynajmniej swojej poznańskiej ekipy. W zasięgu wzroku od początku był Jarek. Nie podawał jak na Jarka przystało. Jechałem w jego tempie co nie powinno mieć miejsca. Później go wyprzedziłem nawet i zacząłem się oddalać. W miedzy czasie próbowałem się też trzymać Jasia Zozulińskiego. Wiedziałem, że on będzie podawał mocno i jeśli dam radę to nie zginę. O dziwo jego też udawało mi się wyprzedzać. Wyprzedzać, bo później nadrabiał. W ten sposób doszedłem do grupki gdzie prowadziła Magda Hałajczak. Noooo, tutaj to sobie teraz zobaczymy.

Maga w zeszłym sezonie była na podjazdach ode mnie lepsza. Niewiele szybsza ale konsekwentna bez względu na długość podjazdów, co dawało jej zawsze dodatkowe metry przewagi. W zeszłym roku w Dolsku w ogóle była w grupie nieosiągalnej dla mnie.

A tu? 15-20 km a ja trzymam :-D Nawet w pewnym momencie czułem że jest dla mnie za wolno więc wszedłem na czoło tej grupy. Fajnie było :-) tym bardziej, że czułem że nie jest to jazda na maksa, tylko z małym marginesem. Na mecie się okazało, że gdzieś po tym wyprzedzeniu złapała kapcia, więc nie było mi dane do końca odnieść swojej formy w odniesieniu do jej osoby, tak jak chciałem to zrobić.

Wszystko było fajnie do ok 30-40 km. Coś zacząłem się czuć niewyraźnie. Nie za mocno ale mimo wszystko. I tak już zostało niestety do końca: coś w stylu połowicznego odcięcia. Nie był to brak izotoników, żeli czy też dobrego śniadania. To raczej brak w przygotowaniu długotrwałego wysiłku na wysokich obrotach. Świadczy o tym fakt, że pierwszą część jechało mi się dobrze, a nie zarzynałem się na niej. Dodatkowo udawało mi się utrzymywać osoby lepsze w zeszłym sezonie. To jest plus przygotowania zimowego. Wytrzymałość trzeba będzie jednak poprawić. Jeszcze jednym plusem z przygotowań były dobrze odrobione lekcje z kadencji :-P Jak było potrzeba to pomagały. Poza tym nie zajechałem nóg i nie zakwasiłem ich co wyraźnie mogłem zauważyć podczas wyścigu jak i po nim.

Niestety owo połowiczne odcięcie nie pozwoliło walczyć w drugiej części tak jakbym chciał. Poskutkowało to dogonieniem mnie przez Jarka i zostawieniem w tyle. Wiele też osób "łykało" mnie jak chciało i tak naprawdę tylko na ostatnich kilometrach udało mi się podczepić i utrzymać jedną trójkę. Udało mi się też tam trochę popracować z prowadzącym dając mu zmiany. O tyle dobrze w całości. Organizm widać potrafił się też i tu jeszcze trochę regenerować.

Zaskoczeniem jednak totalnym był dla mnie wynik Tomka Pohereckiego. Jego start był bardzo dobry i zdecydowanie zaskoczył wynikiem. Brawo.

Teamowa załoga też się spisała nieźle bo rozgromiła MINI kasując drugą i trzecią pozycję!

Jeszcze tylko zdjęcie z nową flagą teamu i do domu:

Kategoria Maratony 2013

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj